ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﯾﮏ ﻣﯿﻨﺎي ﺧﻮب ﯾﺎ ﻫﺮ اﺛﺮ ﻫﻨﺮي ﺧﻮب، اﺛﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ روي ﻃﺮاﺣﯽ اش ﺧﯿﻠﯽ ﻓﮑﺮ و ﮐﺎر ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ
1.     زیرساخت مینا باید یک‌نواخت و یک‌تکه بوده و فاقد قسمت‌های زائد و اضافی باشد.
2.     لبه‌های زیرساخت باید عاری از رنگ سبز و سطح آن‌ها بدون تَرک بوده و تیز و برنده نباشد.
3.     سطح اتکای ظرف، کاملاً صاف و یک‌دست باشد.
4.     لعاب مینا باید فاقد ترک، پریدگی، پوسته، حباب، سوراخ و زبری باشد و غلظت آن ‌به‌گونه‌ای باشد که در همه قسمت ها یکسان بوده و دارای نقاط برجسته‌تر در سطح شی‌ء نباشد.
5.     سطح ظرف مینا باید از درخشندگی کافی برخوردار باشد. شفافیت، براق بودن و صیقلی بودن ظروف مینا، نشان‌دهنده استفاده از رنگ مرغوب و خوب پخته شدن آن‌ها در کوره است ولی اگر هنگام دست کشیدن بر روی ظروف زبری و ناصافی احساس شد، نشانه کیفیت نامناسب آن‌ها است.
6.     ضخامت رنگ در نقاشی و تزئین مینا یکنواخت باشد و رنگ‌های به‌کار رفته در مرزِ طرح‌ها، درهم ادغام نشده و هماهنگ باشد.
7.     نقوش باید اصالت ایرانی داشته و در رنگ‌گذاری، طرح اصلی حفظ شده و قلم‌گیری با نهایت دقت انجام شده باشد. پرداز طرح‌ها و نقش‌ها بایستی تمیز و با ظرافت کار شده باشد.
8.     پشت ظرف باید دارای لعاب مرغوب و با کیفیت و بدون زدگی و تَرک باشد.
9.     اگر بر روی رنگ و یا لعاب داخل ظروف ترک‌ خوردگی مشاهده کردید، نشان‌دهنده سوخته شدن ظرف در حین‌ کوره‌کاری است.
10.ثبت نام هنرمند، تاریخ و محلی ساخت در گوشه ای از کار ضروری است.
یادآوری: هماهنگی رنگهای به کاررفته و اجرای خوب و دقیق طرح سبب افزایش ارزش کار می شود