میناکاری عثمانی مربوط به زمانی است که امپراتوری عثمانی ها در قله قدرت بودند، در آن زمان عثمانی ها از نظر اقتصادی و فرهنگی نیز قدرتمند بودند. در طول دو قرن پانزدهم و شانزدهم دو امپراتوری پر قدرت ونیزی و عثمانی با هم در تجارت شریک یکدیگر بودند و به ازای این شراکت به یکدیگر دسترسی به بنادر کلیدی و کالاهای ارزشمند را داده بودند که این شراکت برای هر دو طرف سود متقابل داشت. میناکاری عثمانی نیز از کالاهای لوکس آن زمان بود که در تجارت با امپراتوری ها داد و ستد می شد
میناکاری عثمانی در تجارت
در زمانی که جنگ های داخلی که بیشتر هم مربوط به دولت عثمانی بود، شدت می گرفت، باعث می شد، هر از چند گاهی این دو امپراتوری از هم در ارتباطات فاصله می گرفتند. اما هر دو امپراتوری به این تجارت ها وابستگی داشتند. به طوری که سفیر ونیز گفته بود، ” بدون تاجرها ما نمی توانیم زندگی کنیم.”
تبادل کالاهای تجاری بین دو امپراتوری عثمانی و ونیز
عثمانی ها علاوه بر هنر میناکاری عثمانی محصولاتی نیز برای تجارت با ونیزی ها داشتند که عبارت بودند از: گندم، ادویه، ابریشم خام، پنبه و خاکستر (برای شیشه سازی) و همه را برای فروش به تجار ونیزی آماده می کردند، تجار ونیز هم در مقابل کالاهای آماده و تمام شده ونیزی را به عثمانی ها می فروختند که عبارت بودند از: صابون، کاغذ، منسوجات که در اختیار عثمانی ها قرار می گرفت.
طرح های مینا کاری عثمانی بر روی ظروف
به این ترتیب داد و ستد در بین این دو امپراتوری رواج بسیار داشت، به طوری که کشتی هایی که مواد اولیه و هنر میناکاری عثمانی را به ونیز می آوردند، از ونیز هم اشیاء قیمتی و لوکس مانند: فرش و فلزکاری و منبت کاری را وارد عثمانی می کردند. به این ترتیب هر دو امپراتوری کالاهای عجیب و غریب یکدیگر را تجارت می کردند و هنر یکدیگر را به هم انتقال می دادند.
میناکاری عثمانی بر روی ساعت های ترکیه ای
این هنر عثمانی ها بیشتر بر روی ساعت های ترکیه ای توسعه پیدا کرده است که در بالاترین سطح تزیین قرار دارند و بسیار هم از این هنر بر روی ساعت ها در تمام دنیا استقبال شده است. البته بازار این ساعت ها ابتدا در کشور انگلستان رونق خوبی داشت. در کشور انگلستان جورج پریور، مارکهام مارکویک که هر دو در لندن زندگی می کردند، هزاران نمونه از این ساعت ها را تولید کردند و این ساعت ها را با عنوان ساعت های کنستانتیوپل نیز معرفی کرده اند
میناکاری چیست؟ و مینا کاری عثمانی زیر شاخه کدام هنر است.
ماده اولیه مینا کاری از لعاب شیشه ای و شفاف است که بر روی کاشی ها و فلزات نقش های زیبا و مینیاتوری طراحی می کنند و بر روی نقش و نگارها را با ماده ای به نام مینا پر می کنند، که معمولا ترکیبی از رنگ های لاجوردی است. هنر میناکاری یا میناکاری عثمانی را هنر آتش و رنگ های پخته می نامند که در اصل مینا سازی قطعه فلزی است، که لعاب خورده است و روی نقاشی و یا قطعاتی به شکل گل کشیده می شود، در نهایت نیز هنر مینا کاری در اثر حرارت کوره پخته می شود.
آیا میناکاری عثمانی هم نیاز به زیرساخت دارد.
اگر هنر میناکاری بر روی اجسام و یا ظروف گلی و فلزی باشد، باید جسم یا ظرف مورد نظر زیر سازی و یا چکش کاری شوند، تا آماده میناکاری باشند. مینا کاری هر مدلی باشد و مربوط به هر قومی باشد، در اصل موضوع تاثیری ندارد. در کل میناکاری چه میناکاری عثمانی باشد و یا غیره در اصل موضوع تفاوتی وجود ندارد
طرح های متفاوت در میناکاری برای قومیت های گوناگون
آنطور که در مورد موضوعات میناکاری می خوانیم، میناکاری عثمانی ها بیشتر بر روی ساعت و زیور آلات انجام شده است که البته میناکاری که به روش عثمانی ها بر روی ساعت انجام می شود،طرفداران بیشتری دارد و بیشتر هم مورد استقبال است.
انواع میناکاری عثمانی
مسلما طرح های به کار رفته در هنر میناکاری اقوام مختلف با هنر میناکاری ایرانی متفاوت است، چون طرحی که ما در بیشتر اشیاء میناکاری در ایران می بینیم، طرح های مینیاتوری است که بر روی ظروف میناکاری نقش می بندند. که قطعا نقش مینیاتور بر روی زیور آلات و ساعت کمتر به کار می رود.
محصولات مرتبط:
مقالات مرتبط:
