هنر میناکاری، مینا گری یا مینا سازی هنری است که قدمت آن به حدود پنج هزار سال می رسد و از صنایع دستی محبوب نیز به شمار می رود. تنها تعریف کاملی که از میناکاری می توان ارائه داد این است که هنر آتش و خاک، با رنگ های پخته و از نوع معدنی می باشد. می توان ابتدای این هنر جذاب را به دوران ساخت کاشی ارتباط داد، زیرا از همان رنگ هایی که در تولید مینا کاربرد دارد در ساخت کاشی هم مورد استفاده قرار می گیرد. هنر میناکاری در ایران به زمان هخامنشیان می رسد. مینا ماده ایاست از لعاب شیشه ای یا شفاف که به روی سطوح فلزات و کاشی ها استفاده می شود. امروزه این هنر روی مس انجام می شود ولی روی دیگر فلزات، مثل طلا، نقره و حتی سفال نیز مورد استفاده قرار می گیرد. طلا و نقره تنها فلزاتی هستند که موقع ترکیب با مینا، به هیچ وجه اکسید نمی گردد. به همین خاطر می توان از انواع طرح ها همراه با ریز جزئیات و شباهت زیاد به طرح الگو را، روی مینا اجرا کرد.
قیمت ظروف میناکاری شده در ایران
تاریخچه میناکاری
امروزه در ایران هنر میناکاری در شهر اصفهان گسترده تر شده است و استادان برجسته ای در این حوزه فعالیت می کنند. این هنر جذاب طی سی سال گذشته به واسطه ی استاد هنرمند، جناب آقای شکرالله صنیع زاده توسعه یافته است. هنر نگارگری، مینیاتوری، یک نوع از نقاشی است که هنرمند سعی می کند آنچه که در اطراف خود می بیند و از طبیعت الهام می گیرد را با یک تعریف هنری بیان کند که بیشتر این نگاره ها از طبیعت و گیاهان سرچشمه می گیرد.
میناکاری سفال
هنر میناکاری روی سفال یکی مشهورترین صنایع دستی همدان است و لالجین شهری در استان همدان، پایتخت سفال کشور نام گذاری شده است. برای مینا کاری روی سفال ابتدا شکل اولیه ی ظرف را با سفال شکل داده و در نهایت در کوره می پزند. سپس با قلم سیاه رنگ، طرح مورد نظر را روی سفال می کشند و با کمک لعاب طرح را رنگ آمیزی می کنند. در نهایت آن را درکوره قرار می دهند که پس از پخت آماده ی استفاده می باشد. کار میناکاری روی سفال با دست و به صورت سنتی انجام می شود.
ویژگی های مینیاتور
نکاتی برای تشخیص هنر میناکاری انجام شده بر روی ظروف
۱- زیر ساخت مینا بر روی ظروف باید صاف و یک دست باشد.
۲-لبه های ظرف صاف و صیقلی باشد.
۳-لعاب باید یک دست باشد.
۴-ظرف مینا درخشنده باشد.
۵-ضخامت رنگ ها به یک اندازه باشد.
۶-حد و مرز رنگ ها مشخص بوده و ناپدید نشده باشد.
۷-نقش روی مینا باید اصالت ایرانی داشته باشد.
۸-رنگ ها باید با دقت کشیده شود و بیرون زدگی نداشته باشد.
۹-رنگ ها بر اثرحرارت ترک نداشته باشند.
۱۰-پشت کار تمیز انجام شده باشد.
۱۱-میناکاری خوب باید شناسنامه داشته باشد.
معرفی رنگ های میناکاری
رنگ های مخصوص مینا کاری
هنر میناکاری رنگ های خاص خود را می خواهد که ما این رنگ ها را به شما معرفی می کنیم.
- لعاب کاری رنگ قرمز:
طلای محلول و نیترات آمونیوم
- لعاب کاری آبی رنگ فیروزه ای:
زونا مسی
- لعاب کاری رنگ زرد:
اکسید آهن و اکسید سرب
- لعاب کاری سفید رنگ:
سنگ های چخماقی
- لعاب کاری رنگ آبی:
اکسید کبالت و روی
- لعاب کاری رنگ سبز:
شیشه سنگ چخماق کرومات سرب و زونا مس
هنر مینیاتور
هنر نگارگری و مینیاتور شاخه ای از هنر میناکاری می باشند؛ این هنرها یک سبک از نقاشی هستند که درآن هنرمند طبیعت را بازتاب می دهد و تلاش می کند تا هر چیزی که در اطراف خود می بیند را به صورت هنری و ظریف به نمايش بگذارد. منبع نگاره ها تقریباً از طبیعت و اجزای گیاهان سرچشمه می گیرد؛ اما نباید این سبک را نقاشی واقع گرا نامید.
سخن پایانی
فلزاتی، چون مس، طلا ، آلومینیوم، برنج، استیل، مفرغ، مفرغ نقره، برنج و برنز در هنر میناکاری به کار می روند که فلز مس بهترین نمونه برای انجام این هنر است. زیرا مس استحکام و دوام بیش تری دارد، چکش خوار مناسبی است و می توان آن را به صورت ورقه درآورد. مس را به این خاطر انتخاب می کنند که قابلیت جذب لعاب آن نسبت به بقیه ی فلزات بالاتر است. برای طراحی یک اثر ابتدا فلز مورد نظر را انتخاب کرده، سپس به شکل و اندازه ی دلخواه به دست مسگر در آورده و بعد استاد مینیاتور روی آن لعاب سفید رنگی به نام لعاب آستر می ریزد. سپس در کوره با دمای ۷۵۰ درجه سانتی گراد حرارت داده و بعد از کوره خارج کرده و با یک لعاب مرغوب پوشانده و باز حرارت می دهند. به این صورت یک ظرف مینیاتوری را آماده می کنند.
محصولات مرتبط:
مقالات مرتبط:
